فهرست مطالب
مجله تحقیقات نظام سلامت حکیم
سال هشتم شماره 2 (پیاپی 29، تابستان 1384)
- تاریخ انتشار: 1384/04/10
- تعداد عناوین: 10
-
-
صفحه 1مقدمه آشالازی اختلال عصبی اسفنکتر تحتانی مری است که سبب عدم پریستالسیسم در مری و باز شدن کامل این اسفنکتر می شود. روش های معمول برای درمان آشالازی شامل: درمان دارویی: تزریق بوتولیسم، دیلاتاسیون با بالن و جراحی که می باشد. در بزرگسالان دیلاتاسیون با بالن به عنوان اولین قدم درمانی به خوبی شناخته شده است. در کودکان نیز مطالعات متعدد ولی محدودتری صورت گرفته که اثربخشی آن را نشان می دهد و بسیاری از مراکز معتبر به عنوان اولین راه درمانی در آشالازی کودکان از آن استفاده می کنند. لذا بر آن شدیم که روش درمانی دیلاتاسیون با بالن را در آشالازی کودکان ایرانی جهت بررسی میزان اثربخشی آن به انجام برسانیم و مطالعه ای در این زمینه به عنوان پایه در داخل کشور داشته باشیم.روش کار25 کودک 12) پسر و 13 دختر(، از 4.5 ماهگی تا 14 سالگی با میانگین سنی و انحراف معیار 4.61) ±9.52 سال(مبتلا به آشالازی که در سال های 1376-1382 در دو مرکز بیمارستانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران، تحت درمان با روش دیلاتاسیون با بالن های TTS و مخصوص آشالازی rigiflex (با توجه به سن) زیر دید مستقیم آندوسکوپی قرار گرفتند، وارد مطالعه شدند. این بیماران به فواصل 1 و 2 و سپس هر 6 ماه یکبار و به مدت تقریبی 36.7 ماه از نظر علایم بالینی پیگیری شدند که در صورت عود علایم از اندازه های بالاتر بالن جهت درمان استفاده شده است. بهبودی در کودکان بالای 5 سال عبارت بود از: جمع امتیازات جدول علایم بالینی بعد از درمان به قبل از درمان کمتر از %50 و عود به نسبت بیش از %50 و در شیرخواران و کودکان کمتر از 5 سال عبارت بود از: عدم استفراغ، بهبودی اتساع مری و حرکات LES با دم و بازدم و عدم وجود ازوفاژیت در آندوسکوپی. تمامی بیماران در مدت دیلاتاسیون و به مدت 6 ساعت پس از نظر هرگونه عوارض جانبی (به خصوص خونریزی و پرفوراسیون) تحت نظر بودند. در این مطالعه کودکانی که اعمال جراحی قبلی بر روی مری داشتند از مطالعه حذف شدند.نتایج در این تحقیق 39 بار دیلاتاسیون برای 25 بیمار انجام شد 1.56) بار بریا هر بیمار(که %48 (12) بیماران یکبار، %48 دوبار و یک بیمار 3 بار مورد دیلاتاسیون قرار گرفتند. یک بیمار (%4) پس از دوبار دیلاتاسیون باز هم دچار عود علایم شده که به دلیل عدم رضایت ولی به اقدام مجدد به عنوان شکست درمانی در نظر گرفته شده و توصیه به جراحی شد. در این مطالعه 5 کودک زیر 5 سال وجود داشت که همگی (%100) پس از درمان بهبودی یافته و تا اتمام پیگیری مشکلی نداشتند. در کل %96 بیماران پاسخ به درمان داشته اند که براساس جدول vantrappen %64 پاسخ درمانی عالی، %8 پاسخ خوب و %24 پاسخ متوسط داده بودند. در طول مطالعه هیچگونه عارضه جانبی جدی ناشی از دیلاتاسیون مشاهده نشد.نتیجه گیریدیلاتاسیون با بالن جهت درمان آشالازی کودکان بسیار موثر و مطمئن می باشد که تا چندین نوبت قابل انجام است، لذا به عنوان اولین اقدام درمانی در اینگونه کودکان وزیر دید مستقیم آندوسکوپی و به صورت سرپایی توصیه می شود.
کلیدواژگان: آشالازی، دیلاتاسیون، کودکان -
صفحه 7مقدمه روش های متعددی برای ختم حاملگی در سه ماهه دوم استفاده می شود که هر کدام نارسایی ها و محدودیت هایی دارند. با توجه به امکانات موجود در کشور، جهت ارایه روشی ارزان، مناسب، موثر و کم ضرر دو روش استفاده از کاتترفولی همراه اکسی توسین و اکسی توسین تنها جهت القای زایمان در سه ماهه دوم حاملگی در بیمارستان شریعتی مقایسه شدند. مطالعه بصورت مداخله ای با کنترل تاریخی بر روی خانم های حامله ای که در سه ماهه دوم به دلایل مختلف رحم بالای سوراخ داخلی سرویکس شد و 45-50cc مایع داخل بالون آن تزریق شد. پس از 24 ساعت در صورت عدم دفع جنین، اینداکشن با اکسی توسین دوز بالا شروع می شد. گروه کنترل 32 خانم حامله ای بودند که در سه ماهه دوم حاملگی در همین بیمارستان در سال های 1376-1378 بوسیله اکسی توسین غلیظ با همان میزان ختم حاملگی داده شده بودند. سن مادر، سن حاملگی، گراویدیتی، پاریتی، میزان اکسی توسین مصرفی، فاصله زمانی شروع درمان تا زایمان، دلایل ختم حاملگی و عوارض مشاهده شده در هر روش ثبت و مقایسه گردید. آنالیز داده ها بوسیله آزمون های? 2، دقیق فیشر، t، Z، و من ویتنی، در سطح معنی داری? =0.05 انجام شد.نتایج میانگین سنی در گروه مداخله بطور معنی دار کمتر از گروه کنترل بود. 25.6) در برابر 28.5 سال((P=0.02). دو گروه از نظر میانگین تعداد حاملگی، تعداد زایمان، سن حاملگی با یکدیگر تفاوت معنی دار نداشتند. میانه فاصله شروع درمان تا زایمان در گروه مداخله بطور معنی دار کمتر از گروه کنترل بود. 39) ساعت در برابر 51 ساعت((P<0.001). میانه میزان اکسی توسین مصرفی در گروه مداخله بطور معنی دار کمتر از گروه کنترل بود. 65) واحد در برابر 400 واحد((P<0.001). عوارضی نظیر تب و هیستروتومی با اینکه ظاهرا اختلاف دارند ولی از نظر آماری این اختلاف معنی دار نبود.نتیجه گیریفاصله اینداکشن تا زایمان با استفاده از اکسی توسین و کاتترفولی جهت ختم حاملگی در سه ماهه دوم، نسبت به اکسی توسین نه تنها کوتاه تر است، بلکه میزان اکسی توسین مصرفی نیز در آن کمتر می باشد.
کلیدواژگان: سقط، سه ماهه دوم حاملگی، اکسی توسین، کاتترفولی -
صفحه 13مقدمه ناهنجاری های ناحیه تناسلی خارجی در پسران شایع و مهم هستند زیرا تشخیص و درمان جراحی به موقع آنها از عوارض جسمی و روانی اقتصادی دیررس جلوگیری می کند.روش کارساده ترین راه تشخیص، معاینه فیزیکی کامل بیمار است در این مطالعه آینده نگر از 4260 دانش آموز پسر 6-12 ساله مقطع ابتدایی 16 مدرسه در تهران، مورد معاینه ناحیه تناسلی خارجی در فاصله مهرماه 1380 تا مهر 1381 قرار گرفته اند.نتایج از کل افراد تحت مطالعه 156 مورد (%3.6) دچار ناهنجاری بوده اند. ناهنجاری های شایع به ترتیب شامل فتق مغبنی 80 نفر (%51.3)، عدم نزول بیضه یک طرفه 35 مورد (%22.3)، هیپوسپادیازیس 13 مورد (%8.3)، عدم نزول بیضه دو طرفه 4 مورد (%2.56) و اپی سپادیازیس 3 مورد %1.9 و 3 مورد کوردی (%1.9) بوده است. در کودکان دارای سابقه عمل جراحی %66 آنها اعمال جراحی بصورت اورژانس و با علامت دار شدن بیمار مشخص شده است و در %24 موارد توسط پزشک خانواده و %10 توسط والدین بطور اتفاقی کشف شده اند.نتیجه گیریاین بررسی نشان می دهد که توجه به معاینه دستگاه ژنیتال در حین معاینه عمومی نقش مهمی در جلوگیری از عوارض دیررس و یا حداقل جراحی اورژانس بدون تمهیدات جنبی خواهد داشت.
کلیدواژگان: ناهنجاری های دستگاه تناسلی خارجی پسران، فتق مغبنی، عدم نزول یک طرفه بیضه، عدم نزول بیضه دو طرفه، هیپوسپادیاز -
صفحه 17مقدمه ناباروری در مردان، عامل %30 ناباروری زوجین در بین دلایل دیگر می باشد. اختلال در مواد ژنتیکی حایز اهمیت است زیرا موجب انتقال ناقص اطلاعات وراثتی به جنین می شود. به همین دلیل، حفظ تمامیت و صحت DNA در هسته اسپرم، برای انتقال تمام و کمال ماده وراثتی از نسلی به نسل دیگر بسیار مهم است. هدف از این تحقیق ارزیابی و مقایسه میزان آسیب زمینه در DNA اسپرم چهار گروه افراد سالم و نابارور بوده است.روش کاربه این منظور نمونه اسپرم 30 نفر از هر گروه (مردان سالم و سه گروه از مردان نابارور) با روش سنجش ستاره دنباله دار (Comet assay) قلیایی مورد بررسی قرار گرفت. در این روش، ابتدا سلول ها در بستری از ژل آگارز روی لام قرار گرفته و پس از لیز در بافر در شرایط قلیایی الکتروفورز شدند. DNA آسیب دیده، تحت جریان الکتروفورز به سمت آند مهاجرت کرده و شکلی شبیه به یک ستاره دنباله دار را در زیر میکروسکوپ فلوئورسانس ایجاد نمود که به طور چشمی و درجه بندی استاندارد مورد بررسی قرار گرفت. میزان آسیب در DNA هر یک از گروه ها تعیین و تفاوت از نظر آماری با استفاده از آزمون های ANOVA و Post hoc test با یکدیگر مقایسه شد.نتایج درصد فراوانی آسیب DNA در اسپرم افراد سالم، کمتر از دیگر گروه های مورد بررسی بوده است. دو گروه اولیگواسپرم و اولیگو استنواسپرم به ترتیب از نظر میزان آسیب موجود در DNA بعد از گروه سالم قرار دارند. از مقایسه آماری به عمل آمده بین درصد آسیب DNA تعیین شده برای گروه ها مشخص شد که گروه های اولیگواسپرم و اولیگواستنواسپرم و استنواسپرم در مقایسه با گروه سالم از نظر آسیب زمینه در DNA با P<0.05 تفاوت معنی داری را نشان می دهند. در گروه افراد نابارور بیشترین آسیب زمینه در DNA مربوط به نمونه های استنواسپرم بوده است.نتیجه گیرینتایج بیانگر آن است که آسیب زمینه در DNA اسپرم افراد نابارور، بیشتر از افراد سالم است و در بین افراد نابارور، افراد آستنواسپرم آسیب DNA بیشتری را نشان می دهند. به نظر می رسد آسیب بیشتر مشاهده شده در افراد نابارور ناشی از کمبود سیستم آنتی اکسیدانتی در مراحل مختلف اسپرماتوژنز و مایع منی باشد. وجود عوامل آنتی اکسیدان مانع ایجاد آسیب در DNA توسط مواد اکسیداتیو می شود.
کلیدواژگان: اسپرم مردان، آسیب DNA، روش سنجش ستاره دنباله دار (کامت)، ناباروری -
صفحه 25مقدمه در ارزیابی افراد مبتلا به بیماری های آلرژیک، تعیین مقدار ایمونوگلوبولین ها نظیر IgE ضروری به نظر می رسد. عوامل مختلفی مانند: سن، جنس، نژاد، و وضعیت آتوپیک در غلظت IgE موثر شناخته شده اند. هدف این مطالعه ارزیابی غلظت IgE سرم در برخی افراد ساکن تهران می باشد.روش کارIgE سرم با استفاده از کیت الایزا (EIA-gen Biochem-Italy) در 267 فرد ظاهرا سالم غیر آتوپیک و غیر سیگاری 195) زن، و 72 مرد(و 1002 فردی که مبتلا به رینیت آلرژیک درماتیت تماسی، خارش و کهیر، اگزما، عفونت های انگلی، اختلالات قلبی - عروقی، بیماری های کبدی، هپاتیت، عقب افتادگی ذهنی و یا سیگاری بوده اند، مورد بررسی قرار گرفت. این افراد در محدوده سنی 2 تا 65 سال قرار داشتند.نتایج این بررسی نشان داد که میانگین غلظت IgE در افراد سالم و بیمار به ترتیب (SE=14.2)111.8 IU/ml و (SE=9.1) 127.9 IU/ml بوده، در بین افراد سالم غلظت IgE بطور معنی داری در زنان بیش از مردان است (p<0.01). اختلاف معنی داری بین غلظت IgE در افراد سالم و بیمار وجود ندارد. سابق آلرژی، و مصرف سیگار بر میانگین غلظت IgE اثر معنی داری نداشته است.نتیجه گیرینتایج این مطالعه از موارد آزمایش شده در کانادا و اسرائیل بالاتر ولی از نتایج مربوط به کشور عمان پایین تر است.
کلیدواژگان: IgE، الایزا، تهران -
صفحه 31مقدمه فرزندان افراد وابسته به مواد بیشتر از دیگران در معرض خطر وابستگی به مواد قرار دارند. هدف این پژوهش بررسی برخی عوامل تاب آوری در برابر وابستگی به مواد در این افراد و مقایسه آنها با این عوامل در افراد دارای پدر غیر وابسته به مواد می باشد.روش کارافراد مذکری که به مراکز درمان وابستگی به مواد، مراجعه می کردند و دارای پدری وابسته (به مواد) و برادری غیر وابسته بودند، در این بررسی شرکت داده شدند. گروه تاب آور (افرادی که علی رغم داشتن پدر وابسته دچار وابستگی نشده بودند) از بین برادران غیر وابسته گروه مذکور انتخاب می شدند. دو گروه کنترل دیگر پدر غیر وابسته داشتند که یک گروه خود وابسته و گروه دیگر غیر وابسته بودند. از هر چهار گروه اطلاعاتی درباره وضعیت جمعیت شناختی و عوامل عینی و مداخله پذیر تاب آوری پرسیده و ثبت شد. این عوامل شامل تحصیلات، شبکه دوستان، کنترل خانواده بر فرد و داشتن راهنمای بزرگسال غیرخویشاوند بودند.یافته هااز میان عوامل مزبور، بیرون ماندن از خانه تا دیروقت بدون اجازه والدین و بیرون ماندن از خانه تا دیروقت به مدت بیش از یک شب با اجازه والدین، در افراد وابسته دارای پدر وابسته به طور معناداری بیشتر از افراد تاب آور بود. همچنین تعداد دوستان صمیمی غیر وابسته در محل کار، نسبت آن به تعداد کل دوستان صمیمی محل کار، بیرون ماندن از خانه تا دیروقت با و بدون اجازه والدین، و بیرون ماندن از خانه تا دیر وقت به مدت بیش از یک شب بدون اجازه والدین، در افراد وابسته دارای پدر غیر وابسته به مواد به مقدار معناداری به ترتیب در سه ویژگی اول کمتر در ویژگی آخر بیشتر از افراد غیر وابسته دارای پدر غیر وابسته بود.نتیجه گیرینظارت والدین در هر دو گروه دارای پدر وابسته و غیر وابسته به مواد و نیز روابط صمیمانه عاری از وابستگی به مواد در گروه دارای پدر غیر وابسته، در محافظت از فرد در برابر وابستگی نقش دارند.
کلیدواژگان: وابستگی به مواد، تاب آوری، نظارت والدین، روابط صمیمانه -
صفحه 37آپاندیسیت حاد در استامپ باقیمانده آپاندیس، یکی از عوارض بسیار نادر آپاندکتومی ها بود که معمولا بدنبال آپاندکتومی ناکامل اتفاق می افتد و این عارضه اخیرا بدنبال رواج آپاندکتومی به روش لاپاراسکوپیک شیوع بیشتری پیدا کرده است ولی بدنبال عمل جراحی آپاندکتومی باز بسیار نادر اتفاق می افتد.در این گزارش یک مورد آپاندیسیت حاد در استامپ آپاندیس در یک جوان 14 ساله که حدود 9 ماه قبل بدلیل آپاندیسیت حاد تحت عمل جراحی آپاندکتومی به روش باز و از طریق برش مک برنی قرار گرفته بود معرفی می گردد. این بیمار 7 ماه پس از عمل جراحی اول یکبار نیز بدلیل آبسه رتروپریتوان تحت عمل جراحی درناژ آبسه قرار گرفته بود. ولی 2 ماه بعد از آن به علت عود علایم آبسه تحت عمل قرار گرفت و مشخص گردید که باقیمانده آپاندیس باعث عود علایم شده است. بر این اساس و بر اساس مرور سایر موارد مشابه گزارش شده توصیه می شود که در صورت عود علایم به صورت آپاندیسیت حاد یا آبسه در محل قبلی، احتمال آپاندکتومی ناکامل مدنظر قرار گیرد بخصوص اگر آپاندکتومی به روش لاپاراسکوپیک انجام شده باشد.
کلیدواژگان: آپاندیسیت حاد، استامپ آپاندیس، آپاندکتومی، آپاندکتومی ناکامل، آپاندکتومی لاپاراسکوپیک -
صفحه 41مقدمه وروتوکسین ها سمومی با ساختمان دو بخشی هستند، که در پاتوژنز سویه های اشرشیا کولی انتروهموراژیک دخالت دارند. مطالعات اولیه درمان برخی تومورهای سرطانی و نیز بررسی اثرات سیتوتوکسیسیته این سموم روی رده های توموری در شرایط محیط کشت و حیوانات آزمایشگاهی نشان دهنده اثربخشی آنهاست. این سموم به دلیل دارا بودن گیرنده های اختصاصی بر روی رده های توموری مطالعه شده بصورت انتخابی عمل می نمایند.روش کاردر این تحقیق ابتدا سم تولید شده از 5 سویه مولد وروتوکسین بدست آمده از انستیتو پاستور ایران و آزمایشگاه رفرانس بوعلی با استفاده از کیت آگلوتیناسیون معکوس تایید، با استفاده از کروماتوگرافی جذبی تخلیص شد. در مرحله بعد رقت های مختلف سم بر روی سلول های ورو و NCF-7 تاثیر داده شد. و قابلیت زنده ماندن سلول ها و شکستگی ژنوم آنها مورد بررسی قرار گرفت.نتایج بدست آمده نشان داد که سلول های MCF-7 حساسیت فوق العاده ای به وروتوکسین 1 دارند و مقدار 50 نانوگرم در هر میلی لیتر اثری معادل دوز سیتوتوکسیک 50 درصد CD 50% ایجاد می کند. بررسی های شکستگی ژنوم سلولی الگوی مشخصی از بروز پدیده آپوپتوزیز را نشان می دهد.بحث نتایج این تحقیق با بررسی های قبلی در مورد سیتوتوکسیسیته وروتوکسین 1 برای بسیاری از سلول های سرطانی انسانی از جمله رده های توموری پستان همخوانی دارد و نشان می دهد که وروتوکسین 1 می تواند به عنوان یکی از مواد بالقوه سیتوتوکسیک انتخابی علیه طیف وسیعی از تومورهای انسانی مورد استفاده قرار گیرد.
کلیدواژگان: وروتوکسین 1، سلول های ورو، MCF، 7 -
صفحه 47مقدمه در این تحقیق اثر سیتوتاکسیسیتی عصاره الکلی گیاه هندوانه ابوجهل بصورت in vitro با استفاده از تست MTT مورد ارزیابی قرار گرفت و اثر مهارکنندگی آن بر روی دو رده سلولی سرطان حنجره و فیبروبلاست نرمال موشی L929 مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین تغییرات مرفولوژی رده های سلولی در مجاورت عصاره نیز ارزیابی و ثبت گردید.روش کارتعداد 5×104 cell/ml از سلول های Hep2 و L929 را در پلیت های 6 خانه کشت سلولی به همراه و یا بدون عصاره گیاهی هندوانه ابوجهل کشت شد. عصاره گیری به روش سوکسله و با استفاده از حلال اتانل %70 انجام شد و با غلظت های 0.025? g/ml)، 0.25، 2.5، 25، 50، 100) به سلول های Hep2 و L929 اضافه شد. تغییرات مرفولوژی سلول ها پس از 12 الی 72 ساعت مورد ارزیابی قرار گرفتند. اثر سیتوتاکسیسیتی عصاره هندوانه ابوجهل با استفاده از تست MTT در in vitro مورد سنجش قرار گرفته و درصد IC50 تعیین گردید.نتایج نتایج بدست آمده برای رده سلولی Hep2 نشان می دهد که در بالاترین غلظت (100? g/ml) عصاره گیاهی، رشد سلول ها کاملا مهار شده اند. این اثر با کاهش غلظت های عصاره 0.025? g/ml)، 0.25، 2.5، 25، 50) کمتر می شود IC50 برای رده سلولی 27? g/ml Hep2 بدست آمد. نتایج مرفولوژی و پرولیفراسیون سلولی عصاره هندوانه ابوجهل بر رده سلولی نرمال موشی L929 هیچگونه سیتوتاکسیک را نشان نداد.نتیجه گیریاین نتایج نشان می دهد که اثر سیتوتاکسیسیتی عصاره گیاهی هندوانه ابوجهل بر رده سلولی Hep2 وابسته به غلظت می باشد. عصاره تام این گیاه ممکن است برای مهار رشد و از بین بردن برخی از سلول های سرطانی نظیر سرطان حنجره بکار رود.
کلیدواژگان: سیتوتوکسیسیتی، هندوانه ابوجهل، Hep2، L929
-
Evaluation of the success rate of rigiflex balloon dilation in the treatment of pediatric achalasia.Page 1IntroductionAchalasia, a Neurologic disease, causes incomplete relaxation of lower esophageal sphincter (LES) and aperistalsism of esophagus. There are several methods of treatment including: medical, botolinum injection, Balloon dilatation and surgery. In adults, balloon dilation is well recognized for the first line treatment, whereas in children there are several but limited studies that elucidate its efficacy in this group too, and several validate centers use it for the first line treatment, in pediatric achalasia. Yet, we aimed to evaluate the success rate of balloon dilatation for the treatment of pediatric achalasia in Iran and have a base line study in our country.Methodtwenty - five pediatric patients (12 boys, 13 girls) from 4.5 months to 14 yrs old with average (9.25 ± 4.61 yrs) in two hospitals affiliated to Tehran Medical University, treated with balloon dilation appropriate with age (TTS or achalasia specific balloon rigiftex) under direct vision endoscopy from 1997-2003. These patients undergo follow up after one, two, and then every six month with average 36. 7 months. If any recurrence of symptoms occured, with greater size balloon treatment were done. Improvement for children over 5 yrs old include: sum of symptom score after treatment to pre- treatment lower than 50% and the reccurrence upper than 50%. For achalasia under 5 yrs old improvement include: no vomiting, improvement of relaxation of LES and normal movement of it with breathing and no esophageal inflammation on endoscopy. All patients during treatment and 6 hours later were under direct controlling for any side effects (bleeding, perforation, etc). In this study any child with previous surgery on esophagus were excluded.ResultsIn this study 39 dilation for 25 patients were done (1.56 for every patient). About 48% (12 patient) one, 48% (12 patient) two, and one patient undergo three dilation. One patient (4%) after two dilation had symptoms of achalasia and suffered from it, but because of refusal from third one, accepted as treatment failure and referred for surgery. Five pediatric patients were under 5 yrs old, that all of them (100%) improved after treatment and did not have any problem until our follow up. Over all 96% of patients respond to balloon dilation treatment that with respect to vantrappen table: 64% excellent, 8% good and 24% had moderate response. During our study there were no serious side effects.ConclusionBalloon dilatation for treatment of pediatric achalasia is very effective and safe and can repeat for several times under direct endoscopy.
-
Page 7IntroductionThere are different methods for mid-trimester abortion which have some shortcomings and limitations. Considering our country’s facilities in order to find an inexpensive, effective and safe method we compared two methods of using oxytocin and foley catheter with oxytocin in mid-trimester abortion in Shariati Hospital.MethodsAn interventional study using historical controls was conducted on patients who were candidate for mid-trimester abortion. After informing patients and taking informed consent foley catheter was inserted in 32 cases through the cervical canal at the top of internal osevs and inflamed with 45-50 ml normal saline under sterile condition. If adequate contraction did not develop within 24 hours, high doses of oxytocin were administered intravenously. The control group included those women who had been terminated with concentrated oxytocin during 3 previous years. Maternal age, gestational age gravidity, parity, oxytocin dosage, induction to delivery interval, indication for abortion and complications were compared in both groups. Data were analyzed by using χ 2 or Fisher's exact test, Mann – Whitney U test, z test and t test.ResultsThe mean maternal age in foley catheter group was significantly less than controls (P = 0.02). The mean gravidity, parity and gestational age were similar in two groups. Induction to delivery interval was significantly shorter in foley catheter than control groups (39hrs vs. 51 hrs, P<0.001). Median dose of oxytocin was significantly less than controls (65 units vs. 400 units, P<0.001). Complications such as fever, need for hysterotomy were not significantly different.ConclusionWe conclude that induction to delivery interval using foley catheter and high doses of oxytocin was shorter than the only oxytocin and less oxytocin was used with foley catheter.
-
Page 13IntroductionMale external genitourinary anomalies are common and important. Eearly diagnosis and treatment of the diseases can prevent late organic and psycho– economic complications.MethodsThe most simple way of diagnosis is a thorough physical examination. In this study we examined 4260 young male students (6-12 yrs old) from 16 primary schools in Tehan. Then the parents of the children with anomaly were asked about their history of anomalies.ResultsAnomalies were found in 156 (3.6%) students. The common anomalies were inguinal hernia in 80 cases (51.3%), unilateral undescended testis in 35 (22.3%). Hypospadiasis in 13 (8.3%), bilateral undescended testes in 4 (2.56%) and epispadiasis as well as chordoe in 3 (1.9%), respectively. In previous operated cases, 102 (66%) had emergent operation, 24% had been diagnosed by their physicans and 10% with their parents by chance.ConclusionAccording to easy availability of this system and complications of delayed management, it is recommended that routine physical examinations must be done.
-
Page 17IntroductionMale infertility constitutes the primary cause of infertility for up to 30% of couples amongst many other reasons. Genetic disorders are too important because DNA integrity in sperm is necessary for having healthy next generation. The aim of this study was to evaluate the baseline DNA damage in sperm samples obtained from normal and infertile individuals.MethodsBaseline DNA damage in spermatozoa from fertile (n=30) and infertile (n=90) individuals was compared using a modified alkaline single cell gel electrophoresis (comet assay).This technique was used to assess DNA integrity in the cells by measuring damages reflected as strand break under alkaline conditions. The cells were embedded in agarose on glass slides followed by lysis of the cell membranes after which, damaged DNA strands migrate under electrophoresis from nucleus towards the anode and deposited to one side giving the appearance of a tail. DNA damage in each group was calculated following visual observation and grading of comets under a fluorescence microscope. The significance of inter-group differences was statistically evaluated using analysis of variance (ANOVA) and Post hoc tests.ResultsResults indicate that the average DNA damage in normal sample is less than any other groups. Samples from oligospermic, oligoasthenospermic and asthenospermic patients showed various degrees of DNA damage significantly different from normal (p<0.05). The highest degree of DNA damage was seen in asthenospermic samples.ConclusionDNA damage in infertile individuals is found to be higher than normal. The reason for this observation may be due to a deficiency in antioxidants which is essential present during spermatogenesis. The presence of antioxidants prevents DNA damages in sperms due to oxidative agents.
-
Page 25IntroductionEvaluating patients with allergic disease and many other conditions, may be necessary to quantitate the levels of immunoglobulins like IgE. A number of factors, including age, gender and atopic status have been reported to influence levels of serum IgE. In many instances, normal ranges are supplied by the manufacturer of equipment or the reagents used in quantitation and may not reflect the normal values of the local population. The purpose of this study was to evaluate the total serum IgE in some resident of Tehran Province.MethodsUsing a commercial enzyme immunoassay (EIA-gen Biochem IgE kit) the mean serum level of IgE was determined in 267(72 males, 195 females) non allergic, non-smoker, appearently healthy and 1002 residents of Tehran province with rhinitis, contact determatitis, urticaria, eczema, parastic infections, hepatitis, mental retardation, renal disorders or smokers aged 2 to 65 years.ResultsMean serum IgE value in healthy controls and patients was 111.8(SE=14.2) and 127.9 IU/ml (SE=9.1), respectively, and there was significant differences in mean of IgE between healthy females and males(p<0.01). There was not any significancys in mean of IgE between healthy and patients group. History of allergic disease and smoking didn’t show any significant positive association with serum levels of IgE. No significant effect of sex was found on the IgE values at different ages.ConclusionThe values for some Tehran population were higher than those reported from Canada and Isreal, but lower than those reported from Oman.
-
Page 31IntroductionDrug dependents’offspring are at a higher risk of substance dependency. The study aims at investigating some factors that protect this population from being substance dependent.MethodsMale clients of drug treatment centers whose fathers were either drug dependent or non-dependent, along with their non-dependent brothers participated in the study. Checklists designed to gather information on demographic and resiliency factors were filled out for all four groups. These factors were education, friends networks, parental control, and attachment with a confiding adult.ResultsIn drug dependent fathers group, staying nights out of home unitl late without parental permission and staying nights out of home until late for more than one night with parental permission were found in drug dependents significanlly more than non- dependents. Crude number of non-dependent intimate friends in workplace, the ratio of this number to the whole number of all close friends in workplace, staying nights out of home until late with and without parental permission, and staying nights out of home until late for more than one night without parental permission, were found in drug dependent persons significantly less, in first three variables and more in the last variable than drug non-dependent persons with non-dependent father, respectively.ConclusionParental control in both groups with drug dependent and non-dependent fathers and staying less than a night out of home with parental permission and drug- free close relations in the group who had non-dependent fathers, have a role in protecting them from drug dependency
-
Page 37Abstract: Recurrent appendicitis is a rare event after appendectomies, but can be occurred when there is incomplete appendectomy. In this report a 14 y/o male patient is presented with abdominal abscess and cecal mass seven and nine months after appendectomy. Review of literature showed that this uncommon clinical situation may be found after laparoscopic appendectomy, but it is very rare after open appendectomy. Awareness of the existing condition helps to make early diagnosis and prompt treatment.
-
Page 41IntroductionVerotoxins are subunit toxins, that involve in pathogenesis of Enterohemorrhagic Escherichia coli. Early studies of cytotoxicity on tumor cells indicate that verotoxin1 is effective in in vitro and laboratory animals. Because of specific receptors on studied tumor cells, verotoxin1 exerts selective cytotoxicity. The purpose of this study was to compare the cytotoxicity of verotoxin1 on vero and MCF-7 cell lines.MethodsToxin production in five verotoxigenic straines was screened by verotoxin–producing Escherichia coli-reverse passive latex agglutination test (VTEC-RPLA kit, Oxoid, Co, Ltd) and after confirming verotoxin1 production from one of them,toxin purified by affinity chromatography. Then Vero and MCF-7 cells treated with serial dilutions of toxin, and viability and fragmentation of genome were studied.ResultsOur results indicated that MCF-7 cells was also susceptibile. The Lethal Dose 50% (LD 50%) for the treated cells was about 50 nanograms of toxin per milliliter. Evidences of apoptosis in the cells were studied by the fragmentation of DNA.ConclusionOur results are in accordance with previous studies about cytotoxicity of verotoxin1 against human tumor cells and specially breast cancer lines. It indicates that verotoxin1 can be used as a potential selective cytotoxic factor against wide variety of human tumors.
-
Page 47IntroductionIn this study, we investigated in vitro anti-tumoral effects of whole extract from bitter melon on human caucasian larynx carcinoma cell line (Hep2) and normal mouse fibroblast cell line (L929) by MTT assay.MethodsHep2 and L929 cell lines were maintained in RPMI-1640 culture medium. Bitter melon extract was prepared by 75% ethanol. The number of 5x104 cell/ml were incubated in the presence or absence of the different concentrations (100, 50, 25, 2.5, 0.25, 0.025μg/ml) of bitter melon extract into 6 well tissue culture plates. The plant extract cytotoxicity screening was performed by using 3-(4,5-dimethyl thiazol-2y1)-2,5-diphenyl tetrazolium bromide (MTT) colorimetric assay. Inhibitory concentration at 50% (IC50) was determined by plotting of the extract concentration against the optical density (OD) at 570nm from MTT assay.ResultsThere was a dose dependent cytotoxicity effect on Hep2 cells. At the highest concentration (100μg/ml), the plant extract completely inhibited the growth of cells and these effects gradually decreased as the dose reduced. After 48 hours incubation of the Hep2 cells at concentration of 100 μ g/ml with the extract, viability of the cells were only 26% in compare to the L929 control cells. IC50 for Hep2 cell line was 27 μ g/ml. The plant extract showed no effect on L929 cell viability and characteristics.ConclusionFrom this study it can be suggested that whole extract from bitter melon has a dose dependent cytotoxicity effect on Hep2 cell line. Therefore, this compound may be used for inhibition of the growth of cancer cells such as human larynx carcinoma.
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.